Gisteren bezochten we zoals gezegdhet Laodaisi Nursing House for aged people en het Social Welfare Center.

Het Rust- en Verzorgingstehuisbiedt plaats aan 255 personen, voornamelijk mannen. De mensen met of zonder handicap kunnen hier terecht vanaf 55 jaar, indien ze geen familie hebben en niet kunnen rekenen op eenof andere vorm van inkomen. De personeelsbeztting bestaat uit 6 stafleden en 22 verzorgenden (mannen en vrouwen).

Het Rust- en verzorgingstehuis is voor deze mensen volledig gratis, ze kunnen (als ze dat kunnen) werken, en krijgen daarvoor zakgeld waarmee ze luxeartikelen (drank en tabak) kunnen kopen. Kleren, voeding, wasproducten en kapper zijn allemaal gratis voorzien door de overheid, net zoals het doktersbezoek.

Het werken bestaat uit het meeonderhouden van de tuin, de moestuin, de varkensstal en de visvijver. Uiteraard worden ze hierbij ondersteund door de aanwezige personeelsleden.

De bedoeling is dat ook mensen die een inkomen hebben daar een onderdak kunnen vinden, maar zij moeten bijdragen in functie van hun inkomen. Dit deel van het Tehuis is nog in opbouw.

Fijn om weten is ook dat de ouderen hier zorgen voor mensen met een mentale handicap. Het algemene principe hier is dat mensen de slaapruimte delen en aan elkaar gekoppeld worden volgens hun zorgbehoeften: de minst zorgbehoevende draagt zo samen met het personeel mee zorg voor de zwaarder zorgbehoevenden.

Overal op de gebouwen zien we zonneboilers. Die blijken in China algemeen, en een manier om douchen huis betaalbaar te maken.

In het Social Welfare Center hadden we een ontmoeting met verschillende organisaties, maandag bespreken we de concrete acties die we in de toekomst met hen zullen ondernemen.

Slaapwel vanuit Yangxian, waar de panda's leven en de golden monkeys schitteren.